Kontent qismiga oʻtish

achitmoq

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

a-chit-moq

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]
  1. Achimoq fl. ort. n. ◆ Tutun koʻzni achitdi. Goʻja achitmoq. yash Yoz kunlari Uzbek oyim] ayvonning toʻriga yaslanib, Hasanalining xotini boʻlgan Oybodoqqa, choʻri qiz Hanifaga xamirni achitmaslikni, palovni qirmoch oldirmaslikni tanbehlabgina oʻtirar edi., „A. Qodiriy“, Oʻtgan kunlar г. . ◆ Kuchli izgʻirin, yuzning terisini shilganday, achitadi, quloqlarni kesadi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
  2. kuchma Achchiq gap qilmoq. ◆ Dust achitibgapiradi, dushman — kuldirib. Maqol . ■■ - Toʻgʻri aytasiz, mavlono, — dedi Hamza achitib. K. Yashin, Hamza.
Jon(ni) achitmoq 1) ayn. jon(ni) ko- yitmoq 2; 2) jonini ogʻritmoq. ◆ Tun ayoz, izgʻiriq yel toʻrt tarafga yugurib, jon achit- moqchi boʻlar edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . Miyani achitmoq Boshni gʻovlatmoq, gangitmoq, miyasini qoqib qoʻliga bermoq. [Abdurasul:] "Yangi odamni avrab, miyasini achitmasinlar, uzim borib, boshlab chiqa qolay", dedim. P. Tursun, Oʻqituvchi. Yurakni achitmoq Rahmini keltirmoq.

Sinonimlari

[tahrirlash]
  1. jon
  2. (
  3. ni
  4. )
  5. ko
  6. -
  7. yitmoq
  8. 2
  9. ;
  10. 2
  11. )
  12. jonini
  13. ogʻritmoq

Antonimlari

[tahrirlash]

OʻTIL

Feʼl

[tahrirlash]

achitmoq

achitmoq
понуд. от achimoq
1
квасить; заквашивать, ставить (тесто);
2 допускать, чтобы (что-л.) прокисло; u sutni achitib qoʻyibdi он допустил, чтобы молоко скисло;
3 щипать, жечь, вызывать чувство жжения (о холоде, лекарстве, перце и т. п.); koʻzni achitadigan gaz слезоточивый газ; sovuq quloqlarimni achityapti мороз щиплет мне уши; garmdori tilni achitadi перец жжёт язык; * achitib gapirmoq говорить язвительно, едко; язвить; doʻst achitib gapirar, dushman kuldirib gapirar посл. друг говорит колко, а враг потешая (букв. заставляя смеяться); ◆ jonini ~ 1) причинять (кому-л.) физическую боль; 2) утруждать (себя), делать (что-л.), не жалея сил; ◆ miyani ~ 1) морочить голову; 2) доводить до отупения; ◆ yurakni ~ вызывать сострадание.