borliq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
bor-liq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 fls. Inson ongi va sezgi-sidan tashqaridagi obʼyektiv dunyo, olam, mavjudot.◆ Ahmad koʻchaga chiqdi. Kun issiq, borliq lov-lov yonardi. F. Musajonov, Him-mat.◆ ..choʻl ham, butun borliq ham noz uyquda yotgandek. "Oʻzbekiston qoʻriqlari".◆ Intilar borliqni inson Barkamol etmoq uchun, Ne ajab, insonni borliq Barkamol etgan emas. E. Vohidov, Muhabbat.
2 Kishining vujudi, jismi, turish-turmushi. Borligʻim muhabbatingiz alangasi bilan tutashgani holda zavjingiz Otabek. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar. Ogʻriq uning butun borligʻini chulgʻardi. "Yoshlik". Daryo yoqasida oʻtirib, butun borligʻi bshshn qoʻshiq ayta-yotgan qizga koʻzim tushdi. "Sharq yulduzi". Borligʻidan sovuq ter quyilib ketdi. X. Toʻxtaboyev, Shirin qovunlar mamlakati.
3 Barcha, hamma, butun.◆ Oʻzbek oyim oʻgʻli-ning "oʻlganning ustiga chiqib tepish" qabi-lidan boʻlgan bu harakatidan tutuni koʻkka chiqib, borliq qahr-gʻazabini eri ustiga toʻkadi. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
БОРЛИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
borliq
OʻTIL