chek
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
chek
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- I 1 Davomli narsa yoki hodisalar-ning eng soʻnggi chegarasi, oxiri, nihoyasi, poyoni. ◆ Yoʻlning cheki. Cheki yoʻq dasht. Chek nuqta. Chek yoʻl. sht ◆ Oʻz yerining cheklariga bo-sib tikan.. Gʻ. Gʻulom .
2 koʻchma Yoʻl qoʻyilishi mumkin boʻlgan chegara; meʼyor. ◆ Har narsaning cheki bor. Chek-dan chiqmoq. Donolikning cheki yoʻq. Maqol . ■■ ◆ Qurollanishga tezroq chek qoʻyish lozim. Gazetadan . ◆ U dahshatli xayollarga chek qoʻyib, darhol institutga otlana boshladi. Gazetadan .
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
chek
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- II [f. — qozining hukmi, qa-
rori] 1 Hissa, ulush. ◆ Oʻz chekini olmoq.
2 Zimma; majburiyat. ◆ Sizdan yashiradigan sir yoʻq, toʻyning noni mening chekimga tush-gan edi. N. Safarov, «Olovli izlar» . ◆ Shu yillarda onaning holidan xabar olish To-jixon opalarning chekiga tushgan. A. Nurmu-rodov, «Urush bevalari» .
</a>473 9%".
3 Taqsir, qismat, peshona. ◆ Chekingga tush-sa, chekchayma. Maqol .
- Chek tashlamoq Qurʼa tashlamoq, qurʼa tashlab baxt sinamoq, oʻz chekiga tushganini aniqlamoq.
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
chek
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
ml. Maʼlum yuridik shaxsning joriy hisob raqamidan muayyan miqsordagi pulni berish yoki oʻtkazish haqidagi yozma farmoyishdan iborat maxsus hujjat. ◆ Chek bilan pul olmoq.
2 Kassa tomonidan beriladigan, tovar uchun toʻlangan summa koʻrsatilgan talon, shuningdek, toʻlanishi lozim boʻlgan summa koʻrsatilgan va kassaga takdim etiladigan kvitansiya. ◆ Sotuvchining qoʻli-qoʻliga tegmas, chek olib, odamlarga sut, kefir berardi. Mirmuhsin, «Ildizlar va yaproqlar» .
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
chek
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- IV I q.x. Sholi ekish uchun tekis-lanib, marzalar bilan ajratilgan yer, dala uchastkasi. ◆ Shahardan chiqib, katta-kichik qishloqlarni, mayda-yirik cheklarni kesib oʻtgan chang-tuproq yoʻlda.. Hoji xola yoshgi-na juvon bilan.. boradi. M. Ismoiliy, «Fargʻona t» . o.
2 Shaxsiy uy-joy qurish uchun ajratilgan yer maydoni va shu yerga qurilgan uy-joyning oʻzi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЧЕК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ot[tahrirlash]
chek (koʻplik cheklar)
Ruscha ru
chek I
прям. и перен. граница, предел; ◆ ~i yoʻq 1) нет границ; нет предела; конца-краю нет; 2) безграничный, беспредельный; ◆ xursandligimning ~i yoʻq я безгранично рад; нет границ моей радости; ◆ ~ qoʻymoq ограничивать, ставить предел; ставить ограничения; положить конец.
chek II
фин. чек; ◆ ~ bilan pul olmoq получать деньги по чеку
chek III
жребий; судьба; доля; ◆ ~ tashlamoq бросать жребий; ◆ ~ menga chiqdi жребий пал на меня; ◆ ~im shunga tushibdi или ◆ ~imga shu tushibdi 1) на мою долю выпало это; 2) перен. моей суженой оказалась она; он оказался моим суженым; ◆ ~ingga tushsa chekchayma посл. коль выпало тебе на долю - не хлопай глазами.
chek IV
земельный надел, земельный участок; поле, отделённое от других полей невысоким земляным валиком.