durbin

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

dur-bin

Etimologiyasi

DURBIN Asli 'uzoq ' maʼnosini anglatadigan dur I sifatiga (ТжРС, 140) 'koʻr-' maʼnosini anglatadigan didan feʼlining (ТжРС,128) bin hozirgi zamon asosini (ТжРС, 71) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'uzoqni koʻradigan' maʼnosini anglatadi (ТжРС, 140: durbin 1G)^:, shu maʼno asosida 'uzoqni yaqin va yirik qilib koʻrsatadigan asbob' maʼnosini anglatadigan ot yuzaga kelgan (ТжРС, 140: durbin I); oʻzbek tiliga ot maʼnosi bilan olingan (OʻTIL, I, 240).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

f. jjj — uzoq + — koʻruvchi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Uzoqni yaqin va katta qilib koʻrsatadigan, uzoqdagi narsalarni koʻrish va kuzatish uchun xizmat qiladigan asbob; binokl. ◆ Komandir durbinni koʻziga tutib, har tomonga qaradi. S. Ayniy, „Qullar“ . ◆ Nizomiddin gʻilof ichidan durbin olib, daraxtni koʻzdan kechira boshladi. N. Safarov, „Olovli izlar“ .

2 koʻchma Zehn, akd-idrok. Komiljon — ◆ shishi odam, agronom. Uning durbini siz bshshn biz koʻrolmagan narsshshrni koʻrishi mumkin. I. Ra\im, „Ixlos“ .

Antonimlari

ДУРБИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

durbin
бинокль; подзорная труба; ◆ ~ bilan (или orqali) qaramoq смотреть в бинокль.