esh

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

esh

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Oʻrtoq, hamdam, yoʻldosh, sherik. ◆ Koʻp oʻtmay, yangi shahardagi boshlangʻich maktabga muallim boʻlib kirdi, bilimli rus, kozok yigitlaridan doʻst-esh orttirdi. A. Muxtor, „Chinor“ . ◆ Hasratiga kulok sol, has-ratiga boʻlgil esh. T. Toʻla . ◆ Koʻpincha buhazil-huzullarda ular bir-biriga esh boʻlishardi. N. Norqobilov, „Bekatdagi oq uycha“ .

2 shv. Juft. ◆ Bir esh mahsi.

3 shv. Bola tugʻilgandan keyin tushadigan qobiqning qoldigʻi; yoʻldosh.

4 Esh (erkaklar ismi).

Antonimlari

ЭШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

esh
1 спутник; товарищ, подруга;
2 обл. послед;
3 пара (чего-л.);
4 Эш (имя собств. мужское).