gʻajimoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gʻa-ji-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Suyak, qaggiq non va sh.k. ni kemirib yemoq; mujimoq (koʻpincha it, mushuk va yirtqich hayvonlar haqida; in-songa nisbatan esa salbiy munosabat bilan qoʻllanadi). ◆ Bir olapar ellik qadamcha na-rida allanarsani gʻajiredi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o. ◆ Volosov Allonbiyning oq oʻto-vida.. qoʻyning qovurgʻasini gʻajir ekan, Erim-betni yetimchadek qaqshatmoqda edi. A. Muxtor, „Qoraqalpoq qissasi“ . ◆ Elmurod onasining soʻzi bilan sabzi gʻajib turgan qizchaga qaradi.. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

2 Tishlab, chaynab qattiq jarohat yet-kazmoq. ◆ Oyogʻini it gʻajib tashlabdi. m ◆ Ot-lar halok boʻldi, eshaklarni yirtqichlar tun-da gʻajib ketdi. J. Abdullaxonov, „Toʻfon“ .

3 koʻchma Tilka-pora qilib yubormoq, abjagʻini chiqarmoq: abgor qilmoq. ◆ Odamlar ajratmaganda, bu xotin mulla Norqoʻzini gʻajib tashlar edi. A. Qahhor, „Mayiz yemagan xotin“ . ◆ Keyin Zunnunovga xudo beradi. U seni gʻajib tashlashga tayyor. I. Rahim, „Ixlos“ .

4 koʻchma Qattiq zarb, siqish va sh.k. yoʻl bilan shikastlamoq, ezmoq, majaqlamoq. ◆ Mashinaning eshigi qoʻlimni gʻajidi. m ◆ Nima, buni mashina mayib qilibdimi yo u yer-bu yerini gʻajib ketibdimiki, baxtsiz ho-disa desa.. K. Yashin, „Hamza“ .

It gʻajigan suyakday (yoki oshiqday) Ju-da ozgʻin, nimjon va xunuk. ◆ Sen qoʻlimni ush-lashga zor boʻlib yurgan yigitlarning bitta harom tukiga arzimaysan! Nimangga isho-nasan ?! Chiroyinggami ?! It gʻajib tashlagan oshiqdaysan. A. Qahhor, „Sarob“ .

Antonimlari

ҒАЖИМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

gʻajimoq
1 глодать, грызть; рвать; ◆ it suyak ~da собака грызет кость; itga bersang oshingni, itlar gʻajir boshingni см. it I;
2 размозжить; eshik qoʻlimni gʻajib oldi дверь размозжила мне руку;
3 тереть; натирать;
4 перен. растерзать; bir-birini gʻajib tashlamoq растерзать друг друга; * it gʻajigan oshiqday (букв. словно обглоданный собакой альчик) худой как щепка.