ibo
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
i-bo
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. pLjI — qarshilik, koʻnmaslik; gʻurur, magʻrurlik, takabburlik
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Andisha, sharm-hayo bilan tortinish, shunday his-sezgi, uyalish. ◆ Dilora kulib, charaqlab qay-tib kelganda, Gʻulomjon har qanday iboga parvo qilmay, boʻlasi yoniga bordi. M. Ismoi-liy, „Fargʻona t“ . o. ◆ Kravsova bu "shaloq" yi-gitning bunchalik ibo bshgan qilayotgan hara-katidan kulgisi qistadi. Shuhrat, „Shinel-li yillar“ .
- Ibo qilmoq Ibo hissi bilan tortin-moq, uyalmoq; tiyilmoq. ◆ Anvar mehmonxona-ga kirib keluvchi Sultonalidan ham ibo qil-may.. sandal ustiga engashdi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . ◆ Tohir chang bosgan chorigʻi bilan koʻrpachaga chiqishdan ibo qildi-yu, poy-gahdagi sholcha ustiga oʻtirdi. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ .
2 Oʻzini, nafsini tiyish, sabru qanoat.
3 Ibo (xotin-qizlar ismi).
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ИБО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
ibo
1 стыд, стеснение; смущение; ◆ ~ qilmoq 1) стесняться, смущаться, чувствовать неловкость; 2) воздерживаться; ◆ ~ qilmasdan не стесняясь, беззастенчиво, развязно;
2 воздержание, воздержанность;
3 Ибо (имя собственное женское).