kalovlamoq
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ka-lov-la-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 U yon-bu yonga chayqal-moq, notekis yurmoq, gandiraklamoq. ◆ Bu salobatli odamlar orasida xizmat qshggan Yoʻlchi gʻoyat siqildi. Yursa kalovlaganday, birovni turtganday tuyuladi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ ..qovushmay, kalovlagancha boyagi ayol ketidan sudralarkan, koʻzlari taka-puka. H. Nazir, „Onaizor“ .
2 Es-hushi joyida boʻlmay dovdiramoq; esankiramoq. ◆ Olimjon, onasining taʼziyasi ustidan chiqdi. Boshini qayoqqa urishni bilmay, kalovlab qoldi. H. Nazir, „Qanotlar“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]КАЛОВЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.