kursi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

kur-si

Etimologiyasi

a. كُرْسِيّ – oʻrindiq, stul; minbar

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Bir kishi oʻtirishi uchun moʻljallan-gan, odatda, toʻrt oyokdi oddiy moslama, oʻrindiq; suyanchiqsiz stul. ◆ Unsin.. kursida oʻtirib, mahsi tikadi. Oybek, «Tanlangan asarlar» . ◆ Matpano pastak kursiga choʻnqay-ib, etigini yechdi, choriq kiydi. S. Siyoyev, «Avaz» .

2 Umuman, stul, oʻrindiq. ◆ Kursini stolga yaqinroq surib oʻtirib, ishini davom ettir-di. S. Karomatov, «Oltin qum» . ◆ Davronov yozgi teatr zaliga kirganida, bitta ham boʻsh kursi qolmagan edi. I. Rahim, «Ixlos» .

Qora kurs i Sudda aybdor oʻtiradigan joy, stul yoki skameyka. ◆ Dora kursida eri bilan oʻgʻlining oʻrtasida oʻtirgan Shirmon-xon gʻujanak boʻlib olgan, qimirlamasdi. S. Zunnunova, «Gulxan» . ◆ Dora kursiga oʻtirayot-gan jinoyatchiga oʻxshab qolganidan, yuzlari lovullab ketdi. U. Hoshimov, «Qalbingga quloq sol» .

3 Ustiga dasturxon yopib (yozib), yegulik-lar, taom qoʻyiladigan qurilma; sandal. ◆ Ichkari hovlida, keksa Meʼmor atrofida qizi va xotini shumshayib oʻtirishardi; oʻrtada ustiga eski dasturxon yopilgan kursi, kursi ustida non, qand-qurs, choy.. Mir-muhsin, «Meʼmor» . ◆ Kursi ustiga dasturxon yozilib, meva-cheva toʻla patnus qoʻyildi. Oybek, «Tanlangan asarlar» .

Antonimlari

КУРСИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

kursi (koʻplik kursilar)

Ruscha _ru

kursi
1 низкий широкий табурет, который ставится над сандалом (см. sandal);
2 низкая табуретка сапожника, резчика и т. п.;
3 стул; кресло; // кресельный; ◆ savat ~ плетёное кресло; ◆ yumshoq ~ мягкое кресло; * ◆ qora ~ (букв. чёрный стул) скамья подсудимых.

Indonezcha (id)

Ot

kursi

Yavancha (jv)

Ot

kursi

Malaycha (ms)

Ot

kursi