ozgʻin
(ozg'indan yoʻnaltirildi)
[tahrirlash]
ozgʻin I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oz-gʻin
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Eti qochgan, etdan tushgan; oriq. ◆ Ozgʻin mol. Ozgʻin sigir. m ◆ Nega Zaynab se-miz-u, Kumush ozgʻin? A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Bola ozgʻin yuzchasini tirishtirib.. choʻzi-lib borar edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.
- Qotma, kamgoʻsht; chuvak, ingichka. ◆ Ma-daminxoʻja esa boshini solintirib, mumdek erib oʻtiradi. Faqat ozgʻin gavdasi ashulaga monand chayqaladi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ .o. ◆ -Doʻstlarim, — dedi u, ozgʻin barmoq-larini qaychi qilib oʻynar ekan. H. Gʻulom, „Mashʼal“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ozgʻin II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oz-gʻin
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
kam qoʻll. Yoʻldan ozgan, toʻgʻri yoʻldan chiqib ketgan; aynigan; buzuq. ◆ Gohi mahallar yuragi siqilib, togʻni ham tashlab ketgisi kelar, lekin shunday fikrga yoʻl qoʻymaslik uchun oʻzini ayblab, darhol bu ozgʻin fikrini oʻzidan quvlar edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ .o.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ОЗҒИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.