ozgʻin

Vikilug‘atdan olingan
(ozg'indan yoʻnaltirildi)

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

ozgʻin I[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

oz-gʻin

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

  1. Eti qochgan, etdan tushgan; oriq. ◆ Ozgʻin mol. Ozgʻin sigir. m ◆ Nega Zaynab se-miz-u, Kumush ozgʻin? A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Bola ozgʻin yuzchasini tirishtirib.. choʻzi-lib borar edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.
  2. Qotma, kamgoʻsht; chuvak, ingichka. ◆ Ma-daminxoʻja esa boshini solintirib, mumdek erib oʻtiradi. Faqat ozgʻin gavdasi ashulaga monand chayqaladi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ .o. ◆ -Doʻstlarim, — dedi u, ozgʻin barmoq-larini qaychi qilib oʻynar ekan. H. Gʻulom, „Mashʼal“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ozgʻin II[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

oz-gʻin

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

kam qoʻll. Yoʻldan ozgan, toʻgʻri yoʻldan chiqib ketgan; aynigan; buzuq. ◆ Gohi mahallar yuragi siqilib, togʻni ham tashlab ketgisi kelar, lekin shunday fikrga yoʻl qoʻymaslik uchun oʻzini ayblab, darhol bu ozgʻin fikrini oʻzidan quvlar edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ .o.

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ОЗҒИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

ozgʻin
худой, худощавый, тощий (преимущественно о человеке; ср. oriq); ◆ ozgʻin qoʻllar худые руки; ◆ ozgʻingina bola худенький мальчик; ◆ ozgʻin mol тощий скот.