qamalmoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]qa-mal-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Qamamoq fl. oʻzl. va majh. n. ◆ Bir yilga qamaldi. Mollar qoʻraga qamaldi.
2 Tashqi muhit bilan aloqada boʻlmay, oʻzini maʼlum bir muhit, joyda bosim tutmoq, bosim shu holatda boʻlmoq. ◆ Qarilik orqasida koʻzdan qolib, ikki-uch yildan buyon uy ichiga qamalgan qaynatasi Najmid-dinboyning davlati zoʻr. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Ishdan boʻshatilgan Bashirjon oʻn kuncha uyida qamalib yotdi. N. Aminov, „Suvarak“ .
3 Ichkari kirib yoki ilinib, tutilib, chiqa olmay qolmoq, tutilmoq, tushmoq. ◆ U ichiga katta oq kalamush qamalgan qop-qonni yerga qoʻydi, eshikchasini ochdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Koʻzi tinib, miyasi ari qamalgan qovoqdek gʻoʻngʻilladi, oyogʻi qalti-rab majolsizlandi. S. Ahmad, „Hukm“ .
4 Atrofi oʻralgan joyga kirib, toʻpla-nib qolmoq. ◆ Uyga qamalgan tutun juda se-kin tarqalmoqda. m ◆ Chor atrofdagi tunu-ka tomlardan chiqqan harorat hovli ichiga qamalib qolganday tuyulardi. U. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҚАМАЛМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
qamalmoq
страд. и возвр. от qamamoq
1 арестовваться, заключаться; быть арестованным, заключённым, взятым под стражу; qamalgan kishi заключённый, арестованный;
2 закрываться; запираться; Joʻraning dim, qorongʻi hujrasiga qamalishni istamadi (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») Ему не хотелось запираться в душной, мрачной каморке Джуры;
3 попадать; быть выловленным;
4 накапливаться, скапливаться (в чем-л.); uyga qamalgan tutun дым, накопившийся в комнате.