qapchimoq
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]qap-chi-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]shv. 1 Zarb bilan urilib, biror tomonga otilmoq, uchmoq. ◆ Botir ot-gan oʻq kolqonga tegib, qapchib ketdi. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ . Azim Toshevich ham oʻzini eshikka urdi. Birok koptokdek kapchib ketdi. "Mushtum".
2 Irgʻimoq, sakramoq, sapchimoq (oʻtir-gan yeridan). Sidiqjon uning chap yonigaoʻtir-di-da, orqasidan koʻlini uzatib, yelkasini ushladi. Juvon kapchib, oʻrnidan turdi. A. Qahhor, Qoʻshchinor chiroqlari.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҚАПЧИМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.