qapchimoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qap-chi-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
shv. 1 Zarb bilan urilib, biror tomonga otilmoq, uchmoq. ◆ Botir ot-gan oʻq kolqonga tegib, qapchib ketdi. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ . Azim Toshevich ham oʻzini eshikka urdi. Birok koptokdek kapchib ketdi. "Mushtum".
2 Irgʻimoq, sakramoq, sapchimoq (oʻtir-gan yeridan). Sidiqjon uning chap yonigaoʻtir-di-da, orqasidan koʻlini uzatib, yelkasini ushladi. Juvon kapchib, oʻrnidan turdi. A. Qahhor, Qoʻshchinor chiroqlari.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚАПЧИМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.