qiyalamoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]qi-ya-la-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash](asosan -(i)b qoʻshimchali rvdsh. shaklida qoʻllanadi — qiyalab) 1 Qiya holda yoʻnalmoq. ◆ Koʻchadan qiyalab oʻtmoq. Qiyalab kesmoq. Yomgʻir qiyalab yogʻmoqda. shi Ufqni qiyalab boruvchi kuz quyoshi tikka koʻtarilmay, togʻlar orqasidan oʻtarkan, kun juda tez kech boʻlib qoldi. Shuhrat, „Shinelli yillar“ . ◆ Bir tomoni qiyalab tu-shib, katta tosh yoʻlga tutashgan.. qovun bozori odamlar bilan gavjum. R. Fayziy, „Hazrati inson“ .
2 Qiya qilmoq, qiya holatga olmoq. ◆ Uning diqqatini shu choq eshikni qiyalab moʻra-layotgan bolalar tortdi. P. Tursun, „Oʻqi-tuvchi“ . ◆ Mayna shoshib, roʻmolini qiyaladi va sekin eshik tomonga koʻz tashladi. Sh. Toshmatov, „Erk qushi“ .
- Qiyalab oʻtmoq Chetlab, chap berib oʻtmoq. ◆ ..qonun hamisha boʻlgan va bundan keyin ham boʻladi. Hech narsa qilmaydi. Gap qonunni qiyalab oʻtishda. A. Eshonov, „Bir ogʻiz soʻz“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҚИЯЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.