qulamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qu-la-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Zarb bilan yiqilmoq; agʻ-darilmoq. ◆ Zilzilada koʻpgina eski uylar, devorlar quladi. Chirigan daraxt qulab tushdi. shsh Mana shu togʻ choʻqqisida bir choʻ-pon, oyogʻi tagidagi tosh koʻchib, pastga qulab ketadi. S. Ahmad, „Jimjitlik“ . Togʻning kun-botar tomoniga urush yillari samolyot qu-lagan. A. Nurmurodov, Urush bevalari.

2 koʻchma Yoʻq, mahv boʻlmoq, yoʻq, mahv etilmoq, agʻdarilmoq; tushmoq. ◆ Qulamasin Chambil yurti. "Gulnorpari" . ◆ Ustunlari tezlik bilan yakson qilingan boʻlsa ham, eski jamiyat osonlikcha qulamadi. "OʻTA" . ◆ Podshoh taxti qulaydigan kunlar kelar. "Boychechak" .

3 koʻchma s.t. Olamdan oʻtmoq; oʻlmoq. ◆ Chol qulamay turibdi. Qulagan kun ularning yoqasini boʻgʻaman, merosimni daʼvo qilaman!

Oybek, Tanlangan asarlar. ◆ Ikki oʻgʻlim: biri oʻn sakkizda, boshqasi yigirmada — nemis oʻqidan quladi. S. Karomatov, „Oltin qum“ .

</a>a" <d%'a_

Antonimlari

ҚУЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Feʼl

qulamoq qulamoq

• Turkcha: düşmek

Ruscha _ru

qulamoq
падать; рухнуть; опрокидываться, сваливаться; разваливаться; devor qulab tushdi стена рухнула;
2 перен. быть уничтоженным, ниспровергнутым, пасть, рухнуть; adolatsizlik qalʼalari qulaydi падёт оплот несправедливости;
3 разг. испустить дух, отдать богу душу, умереть; Chol qulamay turibdi. Qulagan kuni ... merosimni daʼvo qilaman (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») Старик ещё живёт. Как только он отдаст богу душу... я потребую своё наследство.