quvalamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qu-va-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
kam qoʻll. 1 ayn. quvlamoq. ◆ Buzuq yerda olqorlarni quvalab Merganlar-dan Navfal ilgari oʻtdi. "Bahrom va Gu-landom" .
2 Bir-birini quvmoq, quvlashmoq. ◆ Koʻ-zingiz ekranda, kadrlar bir-birini quvalab oʻtib turibdi. K. Yormatov, „Kino sanʼati haqida“ . ◆ Shu zaylda yillar oʻtdi quvalab. Tole koʻki baxt yulduzin koʻrsatmay. Gʻ. Gʻulom .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚУВАЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.