quymoq

Oʻzbekcha (uz)

quymoq I

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

quy-moq

Etimologiyasi

1 Suyukdikni bir idishdan boshqa idishga tushirmoq, solmoq. ◆ Grafin-dan stakanga suv quymoq. Kosalarga sut quymoq. m Xotin

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ Dasturxonni yozib, ustiga nonni qoʻydi-da, piyolaga issiq choy quyib, eriga tutdi. S. Zunnunova, „Gulxan“ . ◆ Qurbon ota ikkinchi samovarga xumdan suv olib quy-moqda edi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .

2 Maʼlum maqsadda (maye., yuvinish va sh.k. uchun) yoʻnaltirmoq, oqizmoq (suv ha-qida). ◆ Ekinlarga suv quymoq. Qoʻlga suv quy-moq. n ◆ Gulnor bir obdastaga suv toʻldirib, dadasiga tutdi. -Quy oʻzing, — dedi Yormat, ham ayvonning labiga oʻtirib, etik yuvishga boshladi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Tagiga suv quymoq Yoʻqotishga qaratil-gan ish qilmoq; yoʻqotmoq. ◆ Joʻrayevning bu ishi haromxoʻrlarga yoqmagan boʻlsa kerak, uning tagiga suv quyish uchun tirnogʻi orasi-dan kir qidira boshladilar. "Mushtum" .

</a>3S7_Q^_

3 Qattiq, shidsat bilan yogʻmoq (yomgʻir, sel, jala haqida). ◆ Erta kuz jalasi togʻlik joylarga xos hafsala bilan quyar, yomgʻir suvi temir yoʻlning ikki tomonidan daryo boʻlib oqar edi. A. Qahhor, „Oltin yulduz“ . ◆ Bu vilo-yatning samosi gʻalvirday suv tutmas boʻl-ganidan, yomgʻir yoz boʻyi rosa quydi. Oybek, „Quyosh qoraymas“ .

4 Juda koʻp miqsorda, moʻl-koʻl oqizmoq, toʻkmoq. -Nimaga yigʻlamay, koshki koʻzim oqib tushsa, hech nimani koʻrmasam.. — ◆ koʻz yoshlari-ni quyib soʻzladi Gulsunbibi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

5 koʻchma Yogʻdirmoq, toʻkmoq, sochmoq. ◆ Of-tob osmondan olov quyyapti. S. Ahmad, „Taʼzim“ . ◆ Musaffo osmonda toʻlin oy yaltirar, jamo-lidan butun yer yuziga ziyo quygandek. N. Safarov, „Olovli izlar“ .

6 Tayyor qolipga erigan, suyuq, yumshoq narsa solib, buyum tayyorlamoq. ◆ Sham quy-moq. Qozon quymoq. Gʻisht quymoq. n ◆ Zavod qaytadan qurilib, uskunalanib, minomyotlar uchun snaryadlar quya boshladik. N. Safarov, „Olovli izlar“ .

Quyib qoʻygandek 1) juda kelishgan, xush-bichim. ◆ Nizomjon Zebixonga tikilib turib, uning qop-qora qoshlariga, quyib qoʻygan-dek kelishimli qomatiga mahliyo boʻlib qol-di. S. Ahmad, „Ufq; 2) oʻziga juda yarashgan, yopishib tushgan“ . ◆ Adl qad, xipcha beliga quyib qoʻygandek yopishib turgan gimnastyorkasi biram oʻziga yarashgan. 3. Fatxullin, „Soʻnmas yulduz; 3) naq oʻzi, xudsi oʻzi, sira ajratib boʻlmas darajada oʻxshash“ . ◆ Oʻziyam shunday Ra-himaginaning oʻzi-da, quyib qoʻygandek. E. Raimov, „Ajab qishloq“ .

quymoq II

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

quy-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Tuxumga un chalib, yogʻda qo-vurib tayyorlangan ovqat. ◆ Quymoq pishirmoq. yat Jannat xola shoshib un chalib, quymoq soldi. S. Ahmad, „Ufq“ . ◆ Kichik-kichik tova-chalarda jizillab turgan quymoq tortildi. J. Abdullaxonov, „Oriyat“ .

Antonimlari

ҚУЙМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Feʼl

quymoq quymoq

• Turkcha: koymak

Ruscha _ru

quymoq I
1 лить, вливать, наливать; поливать; ◆ suv quymoq лить воду;◆ gullarga suv quymoq поливать цветы; ◆ qon quymoq делать переливание крови (кому-л.); choy quyib beraymi? налить вам чаю?;
2 спец. лить, отливать; ◆ metall quymoq отливать металл; ◆ oʻq quymoq лить пули; ◆ gʻisht quymoq делать (формовать) кирпичи;
3 лить, литься; yomgʻir quyayotir дождь льёт как из ведра, идёт сильный дождь;
4 перен. лить, сыпать источать; oftob osmondan olov quyyapti солнце изливает с неба огонь (жар); ◆ boshdan zar quymoq (букв. сыпать золото наголову) осыпать золотом; * quyib qoʻygandek как вылитый, похожий, точь-в-точь; suv quygandek jim (или jimjit) (букв. тихо так, словно залито водой) мёртвая тишина; ◆ qulogʻiga quymoq (букв. лить в чьё-либо ухо) учить, подучить;◆ tagiga suv quymoq погубить.

quymoq II
1 кушанье из яиц и муки (род омлета);
2 оладья, блин.