sababli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sa-bab-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Biror hodisa, holat taʼsirida yuz bergan, biror sababga asoslangan. ◆ U kishining kechikishi sababli. shsh Endi kundosh bilan uch-toʻrt kun apoq-chapoq boʻlib, ogʻiz-burun oʻpishganday boʻlar, lekin yana uch-toʻrt kun sababli-sababsiz sira gaplashmay, teskari burilar edi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
2 ayn. sababiy. ◆ Sababli bogʻlanish.
3 koʻm. (b. k. bshyun) Uchun, tufayli, oqibatida, sababdan. ◆ Podshoning xaststigi sababli mamlakatda toʻyu maʼraka, bazmlar toʻxtatilgan. Mirmuhsin, „Meʼmor“ . ◆ Havo haroratining yuqori boʻlishi sababli tut-larda yon shoxlarning jadal oʻsishi va barg-lar sonining koʻpayishi sodir boʻlyapti. Gazetadan . ◆ Shu sababli kuylab seni umrim kechar. Yo. M irzo . ◆ Antibiotiklar mikroorganizmlardan hosil qilinishi sababli qimmatga tushadi. "Fan va turmush" .
Sinonimlari[tahrirlash]
uchun, tufayli
Antonimlari[tahrirlash]
САБАБЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
- Uygʻurcha: سەۋەبلىك
Ruscha ru
sababli
1 имеющий причину; резонный; ◆ kecha men maktabga sababli kelmadim вчера я не пришёл в школу по уважительной причине;
2 послелог, употребляющийся с основным падежом по причине (того, что); вследствие (того, что); так как; ввиду того, что;◆ shu sababli по этой причине; ◆ oʻqituvchi kelmaganligi sababli dars boʻlmadi так как учитель не пришёл, урок не состоялся;
3 = sababiy.