sudratma
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sud-rat-ma
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Tortib, sudrab yuriladi-gan; tirkama. ◆ Sudratma arava.
2 tar. Odamga sirtmoq solib, otda sud-rash yoʻli bilan jazolash, qatl qilish usuli. ◆ Oʻgri endi meni otiga sudratma qilmoqchi boʻldi. "Yoshlik" . ◆ Toshkent olomonining ta-lablari bilan Azizbekning ikki oyogʻidan ar-qon bilan bogʻlab, otning choviga sudratma kildilar. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СУДРАТМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.