sudratma
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]sud-rat-ma
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Tortib, sudrab yuriladi-gan; tirkama. ◆ Sudratma arava.
2 tar. Odamga sirtmoq solib, otda sud-rash yoʻli bilan jazolash, qatl qilish usuli. ◆ Oʻgri endi meni otiga sudratma qilmoqchi boʻldi. "Yoshlik" . ◆ Toshkent olomonining ta-lablari bilan Azizbekning ikki oyogʻidan ar-qon bilan bogʻlab, otning choviga sudratma kildilar. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]СУДРАТМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.