sulh

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sulh

Aytilishi

Etimologiyasi

arab. — tinchlik; yarashish;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Urushuvchi tomonlar oʻrtasidagi yarashuv, yarash-yarash. ◆ Sulh shartnomasi. Sulh tuzmoq. ◆ Umumiy sulhdan keyin, odatda, sulh shartnomasi tuziladi. "OʻzME".

2. Umuman, kelishuv, totuvlik, tinchlik. ◆ Shomat, Yaxshiboyevning zoʻrligini tan oldi, tan olgani barobar, "sulh" deya qoʻlini berdi. M. M. Doʻst, „Lolazor.“

3. din. Musulmonlar bilan fath etilgan viloyatlar aholisi oʻrtasida tuziladigan tinchlik bitimi.

Sinonimlari

Antonimlari

СУЛҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha ru

sulh
1 мир, примирение; ◆ sulh tuzmoq заключать мир; ◆ sulh-saloh примирение, мир, мирный исход; ◆ sulh-saloh bilan мирным путём, мирно; полюбовно; ◆ sulh-salohga kelishmoq заканчивать миром, приходить к примирению; ◆ Ikkovlari urinib, meni yengolmagach, sulh-salohga kelishdi (Ѓ. Ѓулом, «Шум бола») Оба они, как ни старались не смогли меня одолеть, и дело закончилось миром;
2 согласие.

Turkcha (tr)

sulh

sulh, tinchlik