toʻkmoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]toʻk-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]TOʻK- ' suyuq, sochiluvchi narsani idishdan tu— shir—'. Shoʻrvani kosalarga toʻkmasdan sol. Qadimgi turkiy tilda ham shunday maʼnoni anglatgan bu feʼl asli tök— tarzida talaffuz qilingan (ПДП, 433; Devon, II, 27; DS, 579; ЭСТЯ, III, 274); oʻzbek tilida ö unlisining yumshoqlik belgisi yoʻqolgan: tök— > tok—.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Suyuq yoki sochiluvchan nar-salarni idishdan tushirmoq, sochilishiga yoʻl qoʻymoq. ◆ Shoʻrvani toʻkmasdan olib kel. Oshni toʻkmasdan ye! Shakarning yarmini yoʻlda toʻkib kelibsan.
2 Duv tushirmoq, tashlamoq. ◆ Gʻoʻzalarning bargini toʻkmoq. m ◆ Keksa oʻrik daraxtlari paxsa devorlarni qoʻltiqlab olganday, gul-larini koʻchaga toʻkib yotardi. A. Muxtor, „Opa-singillar“ . ◆ Men chiqdim-u, bodom shoxidan Toʻda qushlar gurr etib ketdi. Tagdoʻzi doʻppili bodomning Gullarini duv toʻkib ketdi. T. Toʻla .
3 Agʻdarib boʻshatmoq, agʻdarmoq. ◆ Bola sut-ni toʻkib yubordi. Grafindagi suvni toʻkib tashladim. m ◆ Uzbek oyim burchakda bola koʻtarib oʻtirgan Zaynabdan chaqaloqni olib, uni jomni toʻkib kelishga buyurdi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ [Ayol] Paxtasini keltirib, xirmondagi eng katta toʻpga toʻka boshladi. M. Ismoiliy, „Fargʻonat“ . o.
4 koʻchma Oqizmoq, oqizishga majbur et-moq (koʻz yoshi, qon, ter haqida). ◆ Koʻz yoshi toʻk-moq. Ter toʻkmasa — er emas, Qoʻl tegmasa — yer emas. Maqol . ■■ ◆ Xon qurolsiz xalqning qonini toʻkib, zoʻrlik bilan isyonni bostir-di. J. Sharipov, „Xorazm“ .
5 koʻchma Yogʻdirmoq, sochmoq (yogʻdu, nur va shu kabilar haqida). Toʻlin oy sutdek yogʻdusini mak-tab sahni va tom tunukalariga ayovsiz toʻ-kar, bulbul esa hamon tinmay sayrar edi. P. Tursun, Oʻqituvchi. ◆ Rahmat, singlim, shu soʻz, shu boʻsa, Shu guldasta baridan afzal. Mehr mayingdan tutding lim kosa, Goʻyo toʻkding boshim uzra zar. Yo. Mirzo .
6 koʻchma Dildagi bor narsani, bor-yoʻ-gʻini aytmoq, dildagini aytib, yurakni boʻ-shatmoq. ◆ [Xayrinisa] Bir zum jagʻi tinmas, ichida yigʻilganlarni birovga toʻkmasa tin-chimas edi. Oybek, „Ulugʻ yoʻl“ . | ◆ Qurbon:] Biz yurakdagi dardimizni bir toʻkay deb kelsa-gu, bergan javobing bu boʻlsa! Rahmat senga! O. Yoqubov, „Aytsam, tilim kuyadi, aytmasam — dilim“ . ◆ Oʻzbek oyim oʻgʻlining "oʻlganning ustiga chiqib tepish" qabilidan boʻlgan bu xarakatidan tutuni koʻkka chiqib, borliq qahr-gʻazabini eri ustiga toʻkadi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Nizomjon chidamadi. Yuragida toʻlib-toshgan gaplarni uzil-kesil toʻkib solmoqchi boʻlib, qizni izlab, yana dala-ga qarab ketdi. S. Ahmad, „Ufq“ .
- Obroʻyini toʻkmoq q. obroʻ(y) 1. Ohorini toʻkmoq q. ohor 2. Savlat toʻkmoq q. savlat 1. Ter toʻkmoq q. ter. Qoʻr toʻkmoq q. qoʻr.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ТЎКМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
toʻkmoq
1 лить, выливать, проливать; разливать; polga suv toʻkmang не лейте воды на пол; grafindagi suvni toʻkib tashladim я вылил воду из графина; bola choyni toʻkib yubordi ребёнок пролил чай; u dasturxonga sut toʻkib yubordi он разлил молоко на скатерть; ◆ koʻz yoshi toʻkmoq проливать слёзы; ◆ ter toʻkmoq проливать пот; ter toʻkib mehnat qilmoq трудиться в поте лица; ◆ qon toʻkmoq проливать кровь;
2 сыпать, высыпать; просыпать, рассыпать; насыпать; выгружать; bugʻdoyni qayerga toʻkamiz? куда будем сыпать пшеницу?; shakarni toʻkib yuborma смотри, не рассыпь сахарный песок; gʻoʻza barglarini toʻkmoq обезлиствлять хлопчатник; ◆ askar toʻkmoq (букв. сыпать войска) бросить несметные полки;
3 заваливать, наводнять, сыпать как из рога изобилия; лить; kolxozlar shaharga qovunni toʻkib tashladi колхозы завалили город дынями; dasturxonga noz-neʼmat(ni) toʻkib tashlamoq богато накрыть стол;
4 перен. лить, изливать, излучать; ◆ quyosh oʻz nurini yer yuziga saxiylik bilan toʻkmoqda солнце щедро льёт свои лучи на землю; toʻkib solmoq изливать, выливать, высказывать; qaygʻu-hasratini toʻkib solmoq излить своё горе; Joʻra bu toʻgʻrida bilgan eshitganlarini toʻkib soldi (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») Джура высказал (выложил) всё, что знал и слышал об этом; qahr-zahrini toʻkib solmoq излить злобу (на кого-л.); ◆
- birovning obroʻsini toʻkmoq подрывать (ронять) чей-либо авторитет; savlat toʻkib oʻtirmoq важно сидеть; ◆ tutday toʻkmoq см. tut.