tobutkash

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

to-but-kash

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. + f. — tobut

koʻtaruvchi] 1 Tobut koʻtaruvchilarning har biri. ◆ Birdan tobutkashar harakatga tushib qolishganda, xotin-xalajuvvos tortib yigʻ-lay boshlagan edi.. Y. Shamsharov, „Toshqin“ .

2 koʻchma Yaxshi-yomon kunlarda bir-biriga hamdam, hamdard boʻluvchi bir yerli kishilar. Yoʻq, qizim, oʻylab gapiring. Man, qari odam, besh kunligim bormi, yoʻqmi, boshqa shaharda musofir boʻlib yuramanmi? Axir mening tobutkaiiarim bunda. Mirmuhsin, Umid. -Jamoat, — ◆ keksa boy., salmoqli ravishda gapira boshladi, — alhamdulillo, hammamiz musulmonmiz.. bir mahalladamiz, tobutkashmiz.. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Antonimlari

ТОБУТКАШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tobutkash
1 один из несущих на плечах гроб с покойником до кладбища;
2 соседи, люди с одной улицы, с одного квартала (которые помогают друг другу в тяжёлые дни утраты кого-л.).