tutaqmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tu-taq-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 kam qoʻll. Tutab, oʻt olib qizimoq. ◆ -Shoshmang, bu dardi harina oz-moz tutaqsin! Puf, puf. Oʻhoʻ, ah. Tutun ji-garimni ham titib yubordi! -Bas., u oʻtin yonmaydi, saraton yuzini koʻrganda ham yon-maydi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

2 Achchigʻidan, gʻazabdan oʻta qizishmoq, oʻta dargʻazab boʻlmoq. ◆ Domla shu qadar dargʻazab boʻldiki, azbaroyi tutaqqanidan koʻzlari kosasidan chiqib ketayozdi. N. Maqsudiy, „Laylatulqadr“ . ◆ Vaqqos ota tutaqib ket-ganidan qaltirar, tili gapga kelmasdi. S. Yunusov, „Kutilmagan xazina“ .

3 koʻchma Harorati koʻtarilib, alangai otash boʻlib yonmoq. ◆ Isitmadan tutaqib ketyapman. j ◆ Buni eshitib, azbaroyi xudo, tutaqib, isitmam chiqib ketdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

4 koʻchma Yuqori harorat taʼsirida juda "kuygan" holatda boʻlmoq. ◆ -Nega qichqirasiz, Adolat? Biror yerga oʻt ketibdimi? -Gʻoʻzaga oʻt ketibdi; qarang, tutaqib yotibdi. I. Ra-him, „Chin muhabbat“ .

Antonimlari

ТУТАҚМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tutaqmoq
1 разгорячиться, вспылить; распаляться; выходить из себя; gʻazabdan tutaqib ketmoq распаляться (от гнева); ... panjaralar oldida tutaqqan xalq qaynaydi (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») ... возле ограды кипит разгневанная толпа;
2 перен. гореть, гореть в жару, температурить; tutaqib ketayotirman я весь горю, у меня жар.