ustoz
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
us-toz
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
f. il3_u,l — muallim, oʻrgatuvchi; usta
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Kasb, hunar, ilm va sh.k. ni oʻrgatuvchi; oʻqituvchi, muallim. ◆ Ustozidan saboq olgan, auditoriyalarda boʻladigan bahslar va jiddiy mashgʻulopgarda qatnashgan student, boʻshagan zahoti, ikkinchi uyi — yotoqxonaga shoshiladi. Gazetadan .
- Yoʻl-yoʻriq koʻrsatuvchi, tarbiyalovchi, murabbiy; rahnamo, oʻqituvchi, muallim. ◆ Bo-bur otdan tushib, ustozi bilan koʻrishar ekan, birdan koʻngli yumshab, koʻzlariga yosh quyilib keldi. P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ . ◆ Shunday qilib, kitobni koʻtarib, ming istihola bilan ustoz Mirtemirga yaqinlashdim. Gazetadan . ◆ Sizlar, sizlarning ustozlaringiz otning qashqasiday maʼlum boʻlib qolgansiz. H. Gʻulom, „Mashʼal“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
УСТОЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.