согласный

Ruscha (ru)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

сог-лас-ный

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

согласный I, -ая, -ое лингв.
1 undosh; ◆ ~ звук undosh tovush;
2 в знач. сущ. ◆  ~ м undosh tovush, undosh; ◆ звонкий ~ jarangli undosh; ◆ твёрдый ~ qattiq undosh; правописание согласных undosh tovushlarning imlosi.

согласн/ый II, -ая, -ое; -сен, -сна
1 на что i с неопр. rozi, rozi boʻlgan, rozilik bergan (bildirgan), koʻn g an, unagan; ◆ вы ~ы на это? siz bunga rozimisiz?; я согласен на все условия men hamma shartlarga roziman; он согласен поехать с нами u biz bilan borishga (ketishga) rozi (koʻndi, unadi, rozi boʻldi);
2 с кем-чем qabul qilgan, qoʻshilgan, fikri bir; ◆ мы с тобой ~ы sen bilan fikrimiz bir, (biz) senga qoʻshilishamiz; ◆ они не ~ы с таким планом ular bunday rejaga qoʻshilmaydilar;
3 с чем i без доп. книжн. уст. mos, muvofiq, munosib, toʻgʻri (mos) keladigan,: bir xil; ◆ поступок, ~ый с требованиями долга burch talablariga muvofiq xatti-harakat (ish); ◆ свидетели дали ~ые показания guvohlar bir xil (bir-biriga toʻgʻri keladigan) guvohlik berdilar;
4 uygʻun, mos; monand; ◆ ~ые движения гимнастов gimnastikachilarning uygʻun harakat lari; ◆ ~ое пение uygʻun kuylash;
5 уст. inoq, totuv, itti foq; ◆ ~ая семья inoq oila.