трибун
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
три-бун
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
трибун м
1 ист. tribun (qadimgi Rimda: turli mansabdor kishilar); ◆ военные ~ы harbiy tribunlar; ◆ народный ~ xalq tribuni;
2 otashin kurashchi (notiq va sh. k.); ◆ пламенный ~ революции revolyutsiyaning otashin kurashchisi.