укол
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
у-кол
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
укол м
1 по гл. уколоть - укалывать i уколоться - укалываться;
2 ukol (qilish), dori yuborish; ◆ после ~а болъной уснул ukoldan soʻng bemor uxlab qoldi;
3 перен. alam, ranj; xoʻrlik;◆ ~ы самолюбия nafsoniyatning koyishi, (kishining) izzat-nafsiga tegish, kamsitish.