фронт
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
фронт
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
фронт м, мн. фронты , р. мн. -ов
1 front (safning oldi); ◆ выстроить взвод во ~ vzvodni frontga tizmoq; vzvodni saf torttirmoq;
2 front (qoʻshinning jangovar holatda dushmanga yuzlangan tomoni); ◆ растянутый ~ полка polkning choʻzilib ketgan fronti;
3 front (bir qoʻmondon boshchiligidagi harakatdagi qoʻshin); ◆ западный ~ gʻarbiy front;
4 front (harakatdagi qoʻshin va u ishgʻol etib turgan rayon (jang maydoni); ◆ отправка пополнений на ~ frontga qoʻshimcha kuch (askar) joʻnatish;
5 перен. soha, koʻlam, maydon, jabha, front; ◆ боръба на идеологическом ~е ideologiya sohasidagi kurash, ideologik frontdagi kurash; ◆ кулътурный ~ madaniy front; ◆ ширится ~ уборки хлопка paxta terish koʻlami kengayib bormoqda;
6 перен. front (biror sohada birlashib harakat qilish uchun yigʻilgan ijtimoiy kuchlar); ◆ единый ~ сторонников мира tinchlik tarafdorlari birdamlik fronti; ◆
- на два ~а bir yoʻla ikki frontda, ikki sohada, ikki yoʻnalishda; ◆ переменить ~ xatti-harakatni (xulq-atvorni, yoʻnalishni) oʻzgartirmoq; стать (ili вытянуться)◆ во ~ tovonlarni juftlab, qoʻllarni yonga tushirib, tik turmoq.