hayon
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ha-yon
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
esk. Foyda, naf. ◆ Bir miri hayon, uch miri ziyon. Matal . n ◆ U \ Teshaboy savdogar otasi Bolta koʻpasning "hayon koʻtarsa, ziyondan qochma", degan vasiyatini koʻz oʻngida tutadi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t. o.“ ◆ U.. yelkasini qisib: -Shunaqa bir harakat bor edi, hadisini olmagan odamga qiyin ekan, hech hayon chiqmadi, — deb qoʻya qolibdi. J. Abdullaxonov, „Toʻfon“ . ◆ Paxtadan kelgan hayon chorvaga yamoq boʻlib ketardi. Y. Shamsharov, „Toshqin“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҲАЁН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.