palid
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
pa-lid
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Forschadan - kir, iflos; nopok, murdor, harom.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Juda, oʻta ortiq darajada kir, iflos. ◆ Palid narsa. m ◆ Ammo bunday palid joyga kirganimni arvohlar ham yoqtirmagan boʻlsalar kerak. A. Qodiriy, „Kichik asarlar“ . ◆ Oltin palid va harom narsa, men u ni qoʻlimga olishga hazar qiladurman. M. Osim, „Karvon yoʻllarida“ .
2 koʻchma Oʻtaketgan yaramas, qabih, razil, jirkanch, yomon. ◆ Palid odam, n ◆ [Mirkomil] Endilikda koʻrshapalakdek tunda izgʻib yurgan zararkunanda, palid. H. Gʻulom, „Mashʼal“ . ◆ Hayhot, oʻshal joyda qaysidir palid Uning qismatiga qayraydi pichoq. A. Oripov, „Yillar armoni“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ПАЛИД. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
palid
1 поганый, крайне нечистоплотный, неимоверно грязный;
2 перен. мерзкий, гадкий, подлый; развратный; // гадина, мерзавец.