qadim
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]qa-dim
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]a. قَدِيم — oʻtgan, ilgarigi, koʻhna, eski
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 ot Uzoq oʻtmish, qadimgi zamon, uzoq, oʻtmish davr. ◆ Qadimdan qolgan odat. v Chorvok dalasi kadimda Madamin bilan Olaxoʻjaboyga karashli edi. P. Tursun, Oʻqituvchi. ◆ Qadimning koidasiga muvofiq, har ikki tomonning shumtaka bolalari bir-birlarini qorga dumalatib, bir nafas mushtlashib oldilar. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
2 sft. Uzoq, oʻtmishdagi; qadimiy, koʻhna. Dadim zamon. v Bu yoʻllar koʻp kadim yoʻllardir. Gʻ. Gʻulom. Hunarmandchilikning rivojlanishi katta savdo yoʻlidagi kadim shaharning boshqa uzoq muzofotu oʻlkalar bilan aloqasini avj oldirdi. K. Yashin, Hamza.
3 Ilgarilari, qadimda. Hovlilarga kiraverishdagi katta va serviqor darvozalarni aytmaysizmi, qadim bunday darvozalarni Orifxoʻjaboylar kurardi. Mirmuhsin, Umid.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҚАДИМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.