qoʻpol
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qoʻ-pol
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Bichimi kelishmagan; beoʻxshov, besoʻnaqay; dagʻal. Qoʻpol etik. Qoʻpol kiyim. m. ◆ Uning tarvaqaylagan qoʻpol, yalangʻoch shoxlari hovlining u burchagidan bu burchagiga yetadi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Taxtadan qoʻpolgina qilib yasalgan uzun stolga qizil mato yozilgan. H. Gʻulom, „Mashʼal“ .
2 Kishiga qattiq tegadigan, kishini ranjitadigan; dagʻal, qoʻrs, tund, yoqimsiz. ◆ Qoʻpol muomala. Qoʻpol soʻz. Qoʻpol qiliq. Qoʻpol harakat. Qoʻpol hazil. Qoʻpol gapirmoq. Raisning qoʻpol eʼtirozini eshitib turgan Bekboʻta, qoni qaynab ketdi shekilli, oʻzini tutolmay, keskin gapirdi. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli“ . ◆ Maorif mudiri Xizirov uning [Elmurodning] tashbiga qarshi, tomdan tarasha tushganday, qoʻpol javob qildi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Men ham senga eski bir maqolni aytishim mumkin edi. Lekin juda qoʻpol boʻlganidan, aytishga tshshm bormaydi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
3 Shunday belgi-xususiyatga ega boʻlgan shaxs haqida. ◆ Yuzboshi Abdullabek oʻlguday qoʻpol odam., bu odamni qaranglar, qanday xushfeʼl.. Mirmuhsin, „Meʼmor“ . Meni dagʻal desang, tan beraman. Qoʻpol desang, boʻynimga olaman.. Uygʻun, Qaltis hazil.
4 Oqlab, kechirib yoki tuzatib boʻlmaydigan. ◆ Qoʻpol xato. Boshqalarning ichki ishlariga qoʻpol ravishda aralashshish. m. ◆ [Uning] Bu qoʻpol gunohini tasodifan chiqqan xayrli natijasiga bagʻishlash, bundan keiin shunday xato qilsa, qattiq jazo koʻrishini unga tushuntirish kerak. S. Ayniy, „Qullar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚЎПОЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
qoʻpol