sovgʻa

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sov-gʻa

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Kimsaning koʻnglini olish yoki xizmatlarini taqdirlash uchun tortiq qi-lib berilgan narsa; hadya, tuhfa. ◆ Qimmatli sovgʻa. Sovgʻa bermoq. Dushmanning sovgʻasidan qoʻrq. Maqol . nsh ◆ Shahar sanitariya boʻlimi-ning boshligʻi ham mashinasidan tushib, u bilan juda quyuq koʻrishib, koʻkrak choʻntagi-da turgan avtoruchkasini sovgʻa qildi. S. Ahmad, «Yulduz» . ◆ Toʻyga kelolmagan ogʻaynila-ridan uch-toʻrttasi, Badalbekni tabriklash uchun, sovgʻaga magnitofon koʻtarib kelib qo-lishdi. S. Ahmad, «Saylanma» .

2 koʻchma Koʻpchilik uchun tayyorlangan va tantanali ravishda egalariga topshiril(a-di)gan narsa. ◆ Sayyohlar, poytaxtimiz meh-monlari bayram arafasida ana shunday ajo-yib sovgʻa [yangi mehmonxona] oladilar. Gazetadan . ◆ Tarixiy sanalar va bayramlarni meh-nat sovgʻalari bilan kutib olish — shonli va azaliy anʼanalardan biri. Gazetadan .

Antonimlari

СОВҒА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Ot

sovgʻa (koʻplik sovgʻalar)

• Inglizcha: gift
• Nauruancha: eadu

Ruscha _ru

sovgʻa
дар, подарок; ◆ suv - tabiatning insonga sovgʻasi вода - дар природы человеку; ◆ sovgʻa qilmoq дарить, подарить; ◆ sovgʻa qilib keltirmoq принести в дар, в подарок; ◆ sovgʻa-salom подарок и приветы; приношение, подношение.