sunnat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sun-nat

Etimologiyasi

arab. – odat, anʼana, xattiharakat tarzi; qonun;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 din. Islomda musulmonlar uchun ibrat hisoblangan Muhammad (s.a.v.) paygʻambarning soʻzlari, xatti-harakatlari, hadislarda targʻib etilgan, ibodatda ham, muomalada ham qoʻllanuvchi amallari. ◆ Sunna islomda Qurʼondan keyingi, uni toʻldiruvchi manba, islom ilohiyoti va shariatning ikkinchi asosi sifatida eʼtirof etilgan. "OʻzME".

2 Sunnat toʻyi; Oʻgʻil toʻyi, xatna toʻyi. ◆ Qiz chiqaradigan, oʻgʻil uylantiradigan, sunnat toʻyi qiladigan xotinlar oʻz toʻylarini Oʻzbek oyim kengashidan tashqari joʻnata olmas edilar. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar.“

Ham farz, ham sunnat; ayn. ham farz, ham qarz q. qarz 2. ◆ Qizim, — dedi Ernazar aka soqolini oʻychan silab, — oʻtgan safar juda maʼqul gap aytdingiz. Oʻylab qarasam, yerni yaxshilash ham farz, ham sunnat ekan. I. Rahim, „Ixlos.“

3 Sunnat (erkaklar ismi).

Antonimlari

СУННАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

sunnat
рел.
1 сунна (предания о пророке Мухаммеде вместе с дополнениями к Корану и толкованиями его; мусульмане, признающие сунну, относятся к суннитам, непризнающие - к шиитам; см. sunniy и shiiy);
2 долг мусульманина, выполнение которого, согласно догматам религии, не столь обязательно, как farz (см.), но в глазах мусульманина он стал не менее обязательным;
3 обряд обрезания; ◆ sunnat toʻyi = oʻgʻil toʻy (см. toʻy 1); ◆ sunnat qildirmoq совершать обряд обрезания;
4 Суннат (имя собств. мужское).