surinmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
su-rin-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Qoqilib-suqilib, tur-tinib yurmoq. ◆ Ot surinmay, yoʻl tanimas. Maqol . n ◆ Nurbek soʻqmoq ustida yotgan toʻnkaga surinib yiqildi. Kaftiyu yuzi, tizzalari sidirildi. "Yoshlik" . ◆ Loiloha qudratingga, ilohim, Yiqilsam, surinsam, pushti panohim. "Yusuf va Ahmad" .
2 Qiyin ahvolga tushmoq, qiyinchilik bilan kun koʻrmoq. ◆ Boʻlar-boʻlmas urinma, Oxupuda surinma. Maqol . ◆ yat Birov holing ne deb soʻrarmikan, deb umid qilaman. Yakka-langaningda, suringaningda bu juda bilina-di. "Yoshlik" . ◆ Mudhish sharpalardek suringan xalqning Ohu figʻonlari tutun yo gʻubor. F. Gʻulom, „Tanlagan asarlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
СУРИНМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.