измучить
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
из-му-чить
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
измучи/ть сов. (несов.измучивать) kogo
1 qattiq qiynamoq (azob bermoq, azoblamoq); qiynayverib ado qilmoq, jonini olmoq, oʻlar holatga yetkazmoq;
2 joniga tegmoq, jonidan bezor qilmoq, charchatmoq, tinkasini quritmoq, holdan toydirmoq, qiynab tashlamoq (yubormoq); храп соседа ◆ ~л его qoʻshnisining xurragi uning joniga tegdi; жара ◆ ~ла нас issiq tinkamizni quritdi.