тычок
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
ты-чок
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
тычок м, р. -чка
1 прост. turtki, zarba (quloch yoymasdan, qulochkashlamay urmoq) ; ◆ ~ в зубы tishga urmoq (turtmoq); ударить с тычка qulochkashlamasdan urmoq (turtmoq);
2 спец. прост. erga qoqilgan qoziq; тычки для подпоры винограда ishkomni (tokni) tirab qoʻyish uchun qoʻyilgan qoziqlar;
3 прост. uchi chiqib (koʻrinib) turtib turgan qattiq narsa;
4 спец. koʻndalang terilgan gʻisht.