уста
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
ус-та
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
уста мн., р. уст, дат. устам уст. ogʻiz, dahan; lab(lar); * у ◆ всех на ~х что (bu gap) hammaning ogʻzida; узнать (ili услышать) из чъих-нибудь уст birovning ogʻzidan eshitmoq, birovdan bilmoq; ◆ улыбка на ~х lablardagi tabassum; из первых уст услышать oʻzidan eshitmoq; ◆ передаётся из уст в ~ ogʻizdan ogʻizga oʻtadi; ◆ вашими бы ~ми (да) мёд пить qani, siz aytgandek boʻlsa!, siz aytgandek boʻlsa, yaxshi boʻlardi.