furqon

Oʻzbekcha (uz)

fur-qon

Etimologiyasi

arab. – tafovut; gʻalaba; ilhomlanish; qutilish;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

din. ayn. Kishi (moʻmin)dagi haq bilan botilni ajrata olish hususiyati, Alloh tomonidan ularni taqvolari uchun beriladigan yuksak hislat; ◆ Ey iymon keltirganlar! Agar Allohga taqvo qilsangiz, U zot sizga furqon beradi, xamda gunoxlarni mag‘firat qiladi. qurʼon 8:29 (moʻmin kishilarga ularni taqvosi uchun Alloh tomonidan mukofot etib beriladigan tafovut); Furqon soʻzi qurʼon kitobida bir necha marta zikr qilingan boʻlib, asosiy mohiyati - biror bir gumonli masala ustida kishining taraddudlanishi oqibatida mas. haq-botil, harom-halol, yaxshi-yomon, toʻgʻri-notoʻgʻri, hatar-bexatar va sh. k. holatlarda Alloh tomonidan uning qalbiga ilhomlanish paydo boʻlishi va natijada tavfiq topishi, boshqa soʻz bilan aytganda bu sifat yomon illatlarga barham beruvchi "qalb chirogʻi" deya eʼtirof etish lozim;

Tarjimalari

• Osetincha: Æртасуйнадæ