miskin
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
mis-kin
Aytilishi
Etimologiyasi
arab. – bechora; baxtsiz;
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
1. Faqirlikdan ogʻir ahvolga tushib qolgan, ahvoli tang, bechorahol odam. ◆ [Bugʻrohoji:] Hademay elga qahatchilik boʻlgʻay.. faqir va miskinlar it, eshak goʻshtini yegaylar. M. Osim, „Oʻtror.“
2. Mungli, tushkun, hazin. ◆ Otang boyoqish charchab, boʻlganicha boʻldi, — dedi ona miskin tovush bilan. P. Tursun, „Oʻqituvchi.“ ◆ Ota, oʻgʻil dillari miskin, Unsiz suhbat qurishar edi. Safo Ochil.
3. musq. Maqom uslubi va shakllarida yaratilgan turkumli kuy va ashula yoʻllari.
Sinonimlari
Antonimlari
МИСКИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
Ruscha ru
miskin
1 бедный, нуждающийся; нищий; бесприютный;
2 жалкий; жалобный; ◆ Sen burilgin menday ~ holiga («Алпомиш») Обрати внимание на моё жалкое положение; ◆ ~ tovush жалобный голос;
3 название одной из грустных народных мелодий.
miskin