titiq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ti-tiq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 sft Titilib, toʻzib uvadasi chiqqan, titilib ketgan, dabdala. ◆ Titiq kitob. Titiq koʻrpa. Titiq savat. Titiq qop .
2 ot Narsaning titilgan, toʻzgan joyi; titilgan, toʻzgan narsa. Dasturxonning ti-tigʻi. Shlyapaning titigʻi.
- Titigʻi chiqib (yoki oʻynab) ketibdi 1) titilib, toʻzib uvadasi chiqibdi, juldur-juldur, dabdala boʻlibdi. Koʻrpaning titigʻi chiqib ketibdi. Divanning titigʻi chiqib ketibdi; 2) koʻchma dabdalasi, majagʻi chi-qibdi, tor-mor boʻlibdi. Dushman otryadining titigʻi chiqib ketdi. Titigʻini chiqarmoq Qattiq kaltaklamoq, dabdala qilmoq. Shu qilganingga bir urib, titigʻingni chiqarib yuboraymi? N. Norqobilov, Bekatdagi oq uycha.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТИТИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
titiq
1 прил. рваный, разодранный разлохмаченный; ◆ titiq koʻrpa рваное одеяло; ◆ titiq kitob разодранная книга;
2 сущ. лохмотья, обрывки; мелкие кусочки; koʻrpaning titigʻi chiqib (или oʻynab) ketibdi одеяло изорвалось так, что из него торчат клочья ваты; dushman otryadining titigʻi chiqib ketdi разг. отряд противника разбит в пух и в прах; titigʻini chiqarmoq (или oʻynatmoq) 1) изорвать; разодрать, измочалить; превратить в лохмотья; 2) перен. разг. разбить в пух и в прах; измолотить.