конёк
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
ко-нёк
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
конёк I м, р. -нъка
1 уменъш.-ласк. от конь otcha, otgina, toychoq;
2 перен. kimsaning sevgan, yaxshi bilgan narsasi; fikri-zikri; его ◆ ~ - живопись uning yaxshi koʻrgan ishi (fikri-zikri) - rassomlik; rassomlikda (yoki rassomlik haqidagi bahsda) hech kim uning oldiga tusholmaydi;
3 ikki yoqqa nishab tomning tepa qirrasi va unga solingan yogʻoch, shu yogʻochning ot boshiga oʻxshatib ishlangan uchi;* морской ◆ ~ dengiz toychasi (boshi otga oʻxshash baliq); сесть на своего конъка ili оседлать своего конъка oʻzi bilgan (sevgan) mavzuida gap boshlamoq, oʻzi bilgan (sevgan) mavzuda gapga tushmoq.
конёк II м, р. -нъка см. конъки konʼkining bir toqasi; bir toqa konʼki; катиться на одном конъке bitta konʼkida uchmoq; bir oyoqlab konʼki otmoq.