mardak
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mar-dak
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
f. — kichkina odam, pakana; ahmoq, gul
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
shv. 1 Joʻxori soʻtasi. ◆ Sulaymonqul aka jahli chiqib, oyogʻi ostida oʻralashgan tovuqni bir tepdi-da, chala uqalangan mardakni tomga otdi. M. Maxmudov, „Izzat“ .
2 Yengiltabiat, pastkash kishi. ◆ Amirzodam, agar bu mardak sadoqatli qulingiz boʻlganida, yomon ovoza tarqatgan navkarni qoʻlidan tutib topshirmasmidi? P. Qodirov, „Yulduzli tunlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МАРДАК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.