выстукать
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
выс-ту-кать
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
выстукать сов. (несов. выстукивать)
1 taqillatib (chertib va h. k.) biror xabar bermoq (yoki biror narsa chiqarmoq, ifodalamoq);
2 taqillatib (mashinkada, telegraf apparatida bosib) yozmoq, uzatmoq;
3 bolgʻacha (yoki barmoqlar) bilan urib eshitib koʻrmoq, tekshirmoq.