клин
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
клин
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
клин м, мн. -нъя
1 pona; деревянный ◆ ~ yogʻoch pona; загнать в бревно ◆ ~ yogʻochga pona qoqmoq;
2 qiyiq; ogʻ; qulfak; вшить ◆ ~ в юбку yubkaga qiyiq solmoq;
3 перен. klin, pona (dushman saflarini yorib kirishga qaratilgan operatsiya);
4 в знач. нареч. ◆ ~ом pona (uchburchak) shaklida; поляна, врезавшаяся в лес ◆ ~ ом oʻrmonga учбурчак shaklida yorib kirgan yalanglik; борода ◆ ~ом choʻqqisoqol;
5 с.-х. bir mavsumda ekiladigan yoki biror belgisi bilan ajralib turadigan yer boʻlagi; озимый ◆ ~ kuzgi ekin yeri; яровой ◆ ~
bahori ekin yeri;◆
- ~ом не вышибешь pona urib ham chiqarib boʻlmaydi, ildizi mahkam, mahkam oʻrnashib olgan; клин клином вышибают погов. achchiqni achchiq kesadi; куда ни кинь - всё (ili всюду) ◆ ~ погов. ovi yursa ham, dovi yurmaydi hamma yoq - toʻgʻanoq; свет не ◆ ~ом сошёлся ili земля не ◆ ~ом сошлась на ком-чём погов. 1) dunyo keng, u boʻlmasa, boshqasi; 2) yana bir yoʻli (iloji) topilib qolar.