suv

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

Vikipediya
Vikipediya
Vikipediyada suv haqida maʼlumotlar bor:


suv (1,2)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

suv

Aytilishi

Etimologiyasi

SUV 'vodorod bilan kislorodning kimyoviy birikuvidan iborat tussiz shaffof suyuqlik'. Hamma s u v deb talpinar, hamma s u v g a intilar edi (Mirzakalon Ismoiliy). Qadimgi turkiy tilda ham shunday maʼnoni anglatgan bu ot asli sub tarzida talaffuz qilingan (ПДП, 422; DS, 512); keyinroq b undoshi v undoshiga almashgan (Devon, III, 142; DS, 515), hatto v undoshi talaffuz qilinmagan ham (ПДП, 422; ТРС, 550): sub > suv [> su].
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Vodorod bilan kislorodning kimyoviy birikmasidan iborat rangsiz, hidsiz shaffof suyuqlik; tabiatda muz va bugʻ holida ham uchraydi, barcha tirik or-ganizmlarning va koʻpgina moddalarning tarkibiy qismini tashkil qiladi. ◆ Qor suvi. Dengiz suvi. Oqar suv. Turgʻun suv. shsh Zi-lol suvlar, eram kabi bogʻu boʻstonlar, Me-ning sovgʻam koshonalar, oltin tuproqlar. Gʻayratiy . ◆ Atmosferada suv bugʻ, tuman, bu-lut, yomgʻir, qor holatida boʻladi.. "OʻzME" .

2 Shunday suyukdik ichimlik sifatida. ◆ Mineral suvlar. yat Sadaqaning afzali chan-qoq odamlarga suv ulashmoqdir. "Fan va turmush" . ◆ Organizmga yod oziq-ovqat va suv bilan kiradi. "Fan va turmush" .

Jon (yoki hayot) suvi 1) hayot bagʻishlov-chi, hayot-mamot masalasini hal qiluvchi suv. ◆ Ular oʻzlariga, oʻz yerlariga, oʻz uylariga hayot suvi keltirish uchun.. kurashga boradilar. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o; 2) koʻchma hayot ba-gʻishlovchi, jon, fayz kirituvchi narsa. ◆ Tash-qarida bir qoʻsha sozandalar dutor, tanbur, gʻijjak, rubob, pay bilan dunyoga jon suvi sepib, shaharning mashhur hofizlari ashula aytadilar. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Mashq boiianishi bilan butun vujudimga hayot suvi yugurdi. A. Qodiriy, „Kichik asarlar“ . Suv ichmoq 1) suv isteʼmol qilmoq. ◆ Ot boshiga ish tushsa, suvligʻi bilan suv ichar. Er boshiga ish tushsa, etigi bilan suv kechar. Maqol; 2) sugʻorilmoq . ◆ Sholining orqasidan kurmak suv ichibdi. Maqol . ■■ ◆ Koʻz tikib turgan yerla-rimiz eski ariqdan suv icholmaydi, yangi arik,-dan taqir icholmaydi, yana azalgiday qaqrab yotaveradi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o. Suv yoʻli Kemalar qatnaydigan yoʻl. Suv qoʻymoq Sugʻorish uchun suvning yoʻlini ochmoq, su-gʻormoq. ◆ Ekinga suv qoʻymoq.

3 Soy, koʻl, daryo va sh. k. ning suvli sathi haqida. ◆ Suv boʻyi. Suvning narigi beti. Suvning koʻtarilishi.

4 Tarmeva, sabzavot va sh.k. tarkibidagi shira, sharbat, suyutslik. ◆ Anor suvi. Sabzi-ning suvi. sht Bogʻingda ochilgan qizil gulla-ring, Uzumning suviday shirin tillaring. "Qoʻshiqlar" .

5 Tirik organizm va aʼzolardan ajra-lib chiqadigan suyuqlik, shira. ◆ Oshqozon suvi. yat [Yormat] Tumov orqasida burnidan toʻxtovsiz oqqan suvni ham sezmaydi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Ogʻzining suvi keldi Havasi keldi; yegi-si, ichgisi keldi. ◆ Undan narida kattakon doshqozonda osh damlab qoʻyilibdi. Zarchuva solingan, sap-sariq. Ogʻzining suvi kelib ketdi. "Yoshlik" .

6 Umuman, turli narsalar tarkibidagi namlik. ◆ Suvi qochgan non, olmachoy bilan nonushta qilishayotganda, Gadoyboy paydo boʻldi. H. Gʻulom, „Feruza“ .

7 koʻchma s. t. Maza-matrasi, shirasi yoki jiri yoʻq (meva yoki ovqat haqida). ◆ Qovun qip-qizil suv chiqdi. Bu shoʻrva emas, shildir suv.

8 Kashtachilikda: toʻgʻri yoki toʻlqinsimon chiziq shaklidagi gul elementa. ◆ Suvi oq, guli turli qiyiqcha.

9 esk. Oʻn tanobga teng yer oʻlchov birligi. ◆ Har oʻn tanob yer bir suv hisoblanib, mana shu maydon hisobidan ariq tozalashga bir hasharchi yuborilar edi. I. Jabborov, „Koʻhna xarobalar siri“ .

10 Turli birikmali nomlar tarkibida keladi, maye., ◆ suv kalamushi, suv echkilari, suv osti kemasi.

Ancha (yoki koʻp, qancha-qancha) suvlar oqdi Koʻp zamonlar oʻtib ketdi, ancha vaqt boʻldi. ◆ Ha, qizim, undan buyon qancha-qancha qorlar yogʻdi, qancha-qancha suvlar oqdi, u vaqtlarda yosh ekanmiz, farosat oz ekan, koʻp-koʻp kam-chiliklar oʻtdi. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli“ . Sirkasi suv koʻtarmaydigan odam q. sirka
I. Sirtiga suv yuqtirmaslik q. sirt. Suv boʻlmoq 1) terlab jiq hoʻl boʻlmoq, terga botmoq. ◆ Bemor isitmalab, suv boʻlib yotibdi; 2) erib suvdek boʻlmoq . ◆ Temirchining qoʻlida temir erib suv boʻlar. Maqol . Suv yoʻgʻida tayammum q. tayammum. Suv tekin q. tekin. Suv qilib (yoki suvdek) ichmoq (yoki ichib yubor-moq) ayn. suv qilmoq 2. Suv qilmoq 1) zim-dan oʻzlashtirmoq, oʻzlashtirib, gumdon, yoʻq qilmoq. ◆ Navroʻzda duv-duv gap tarqalgandi: Saidxon kolxozning faloncha pulini gumdon qilib, qamalib yotganmish, pismadonchi mol-ni suv qilib, qoʻlga tushib qolganmish. Sh. Toshmatov, „Tongdagi koʻlanka; 2) miridan sirigacha puxta egallamoq, besh qoʻlday bi-lib, yodlab olmoq“ . ◆ Oʻn yetti kun deganda [Moʻ-minjonning] xati keldi.. yana xati kelgun-cha, bilmadim, necha marta oʻqib chiqqanmi-kinman uni. Xuddi suv qilib yubordim. Q. Maqsumov, „Muhabbat qoʻshigʻi“ . Suv quygandek (tinch, jimjit) Churq etgan ovoz yoʻq, jimjit. ◆ Navoiynshg uyi suv quygandek jimjit, hamma oyoq uchida yurar, bir-birlari bilan shivirlashibgapirishar edi. M. Osim, „Sehrli soʻz“ . Suvga oqizmoq (yoki tashlamoq) Behudaga ketkizmoq, sovurmoq, shamolga uchirmoq. U ◆ [dehqon] molini sotmadi — suvga oqizdi. Yoʻq, suvga oqizgandan battar boʻldi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . Suvga tushgan nondek boʻshash-moq Juda ham boʻshashib ketmoq, hovridan tushmoq. ◆ [Otabek] Suvga tushgan nondek boʻ-kib, boʻshashib, yuz xuii sovuq, yaramas xayollar qoʻlida ezilib, oʻzining dunyoda bormi-yoʻqligiga ham tushunmay keta beradir. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . Suvga tushsa, quruq chiqadigan Juda quv, ayyor, har qanday mushkul va-ziyatdan sip-silliq qutulib chiqadigan. Suvga urib ketmoq Zim-ziyo boʻlib ketmoq, bedarak yoʻq boʻlmoq, yoʻqqa chiqmoq. ◆ Dunyodan umidi boʻlmagan odamda did ham, orzu-havas ham suvga urib ketar ekan. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . Suvda maza bor, bunda maza yoʻq kest. Juda bemaza narsa haqida. Suvday bilmoq (yoki ichmoq, ezib ichmoq) Juda yaxshi bilmoq, chuqur, puxta bilib olmoq, egalla-moq. ◆ [Ertoʻgʻon ota] Suv ilmin suvday ichgan Daryolarning sultoni. Qirq kolxozga suv sur-gan Miroblarning polvoni. Q. Muhammadiy . Suvday serob boʻling Hech narsadan kamchi-ligingiz boʻlmasin. Tagiga suv ketdi Tagi, zamiri boʻshashdi. ◆ Boylikning tagiga suv ketdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . Tushingizni suvga ayting q. tush. Oʻzini oʻtga (ham), suvga (ham) urmoq q. oʻt I. Oʻt bilan suvdek Bir-biri bilan sira ham kelisha olmaydigan darajada zid, qarama-karshi, it-mushuk. ◆ Ilgarilari oʻt bilan suvdek boʻlgan kundosh-lar endi sirdosh boʻlib, chekka-chekkada pi-chirlashadigan boʻldilar. A. Muxtor, „Opa-sin-gillar“ . Qoʻlini sovuq suvga urmaydi q. qoʻl. Gʻalvirni suvdan koʻtarmoq q. gʻalvir.

Sinonimlari

Antonimlari

СУВ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

OʻTIL

Ot

suv (koʻplik suvlar)