наскочить
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
нас-ко-чить
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
наскочи/ть сов. (несов. наскакивать) на кого-что
1 shiddat bilan urilmoq, urib olmoq, urilib ketmoq, toʻqnashmoq; ◆ ~ть на прохожего yoʻlovchiga urilib ketmoq; yoʻlovchini urib olmoq;
2 перен. разг. yoʻliqmoq, uchramoq, duch kelmoq, duchor boʻlmoq; ◆ ~ть на неприятность koʻngilsiz voqeaga duch kelmoq;
3 birdan tashlanmoq, tashlab qolmoq, sapchimoq, hamla (hujum, chovut) qilmoq; ◆ Он ~л на меня , ударил головой в грудь (Gorkiy) U birdan menga tashlanib, koʻkragimga kalla soldi;
4 перен. разг. birdan yopishmoq, yopishib qolmoq, tashlanmoq; ◆ ~ть с упрёками taʼna-tazarrular bilan tashlanmoq.