кончить
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
кон-чить
Aytilishi
Etimologiyasi
Maʼnoviy xususiyatlari
Maʼnosi
кончить сов. (несов. кончать)
1 что, с чем i с неопр. tamomlamoq, tugallamoq, tugatmoq, tamom qilmoq, bitirmoq, oxiriga yetkazmoq; ◆ ~ сев ekishni tamomlamoq; ◆ ~ жатву oʻrim-yigʻimni tamomlamoq;
2 что, что чем, на чём tamomlamoq, tugatmoq, yakunlamoq; ◆ ~ доклад цитатой dokladni sitata bilan tugatmoq; начать смехом, а ◆ ~ слезами kulgi bilan boshlab, yigʻi bilan tamomlamoq;
3 чем oxiri (oqibatda) biror darajaga yetmoq, biror holga tushmoq, biror ish qilmoq; ◆ ~ благополучно oxiri eson-omon qutulmoq, yaxshilik bilan tugatmoq; ◆ ~ службу выходом в отставку oxiri istefoga chiqmoq; istefoga chiqib xizmatni tugatmoq;
4 что кем tamomlamoq, bitirmoq; tamomlab (bitirib) chiqmoq; tahsal koʻrmoq; ◆ ~ техникум texnikumni bitirmoq; он кончил университет u universitetni tamomlagan (universitetda tahsil koʻrgan); ◆ ~ курс ихтиологом kursni bitirib, ixtiolog boʻlib chiqmoq;
5 что, с чем xotima (barham) bermoq tashlamoq, qoʻymoq, yigʻishtirmoq; ◆ ~ с нарушением дисциплины intizomsizlikka barham bermoq; intizomsizlikni qoʻymoq;
6 с кем-чем orani ochiq qilmoq, aloqani uzmoq;
7 кого прост. oʻldirmoq, bir yoqli qilmoq, gumdon qilmoq;◆
- ~ век (ili жизнь) oʻlmoq, qazo qilmoq, vafot etmoq, olamdan oʻtmoq, koʻz yummoq; плохо (ili дурно, скверно) ◆ ~ oxiri yomon (xor-zor) boʻlmoq; oxiri voy boʻlmoq.